Ons mooie voertuig – deel 2

Eind december 2020 postte ik deze blog over gezondheid in holistisch perspectief. Deze week kwam het onderwerp ter sprake en ik zocht de blog op. Ik realiseerde me dat het verhaal eigenlijk niet compleet is, zonder de boodschap te delen, die naar voren kwam in het helingsproces.

Vijf jaar geleden stonden we aan de vooravond van een grote gezondheidscrisis. Er was verdeeldheid over hoe we ons en anderen konden beschermen en gezond houden. In deze blog deel ik graag ter inspiratie mijn visie op gezondheid met je.

Zo’n 12 jaar geleden voelde ik me niet erg fit. De fysieke klachten stapelden zich op en ik liet onderzoek na onderzoek doen. Helaas met weinig tot geen resultaat. Ik had pittige jaren met ingrijpende gebeurtenissen achter me liggen en na de zoveelste teleurstellende uitslag hoorde ik mijn arts zeggen; ‘Het zit tussen uw oren mevrouw, ik kan u nu alleen nog doorverwijzen naar een psycholoog of maatschappelijk werker’. Ook al begrijp ik heel goed dat veel lichamelijke klachten kunnen ontstaan uit onverwerkt trauma of emotionele blokkades, daarmee werden mijn klachten op dat moment niet verholpen.

Ondertussen bleef ik chronisch moe en had ik door heel mijn lichaam krachtverlies en pijn. Met vallen en opstaan zette ik mijn zoektocht naar de mogelijke oorzaak van mijn klachten voort. Na zo’n 1,5 jaar kwam ik uiteindelijk bij een Kinesioloog terecht. Uit de testen kwam de verlossende diagnose: ik bleek de ziekte van Lyme te hebben. Daarmee viel voor mij heel veel op z’n plek.

Ook al zat mijn lichaam vol met ontstekingen en was ik enorm moe, ik had het geluk dat mijn brein nog redelijk fris was. Te laat voor reguliere behandelingen, zocht ik van alles uit en las ik veel over alternatieve behandelingen van Lyme. Daarnaast had ik me al jaren verdiept in het werken met de kracht van energetische heling. Ik legde verbanden en kon ervaren dat ziekte zich op meerdere niveaus kan manifesteren; lichamelijk, mentaal, energetisch en spiritueel.

Ik paste mijn voedingspatroon aan om mijn lichaam zoveel mogelijk te ontgiften en te ontlasten, zodat het de ruimte kreeg om de ontstekingen op te ruimen. Ik gebruikte daarbij homeopathische middelen en supplementen om dat proces te ondersteunen. Deed voor zover mogelijk aan meer beweging. Daarnaast veel meditatie en zelfheling; ik ben per slot van rekening healer ;-). Zo stelde ik een holistisch herstelplan op voor mezelf.

Stapje voor stapje voelde ik me beter en ontvouwde zich de weg naar genezing. Ik mediteerde met verschillende soorten geluidsfrequenties. Op den duur kon ik de frequenties van de bacteriën ook ‘zien’ en er contact mee maken.

De boodschap die Lyme met zich meedroeg, was de uitnodiging om uit mijn schulp te komen. Naar buiten te treden. Lyme laat je als het ware steeds dieper naar binnen trekken, omdat op een gegeven moment alle prikkels van buitenaf te veel kunnen worden.

Die boodschap was helder. Ik had het jaar daarvoor besloten om mijn baan in de corporate wereld voor onbepaalde tijd te pauzeren en aan de slag te gaan in mijn praktijk voor Healing en Reading. Toch durfde ik daarmee niet volledig naar buiten te treden en mezelf daarin te laten zien.

Met dat inzicht ontving ik als het ware nog een puzzelstukje aan informatie voor mijn herstel. Ik had de boodschap ontvangen en daarvoor bedankt. Nu kon het mij laten gaan. Ik vond het magisch! Vanuit afstemming had ik kennisgemaakt met energetische frequenties, de buitengewone intelligentie van ons lichaam en het wonder van ons natuurlijke, zelfhelende vermogen ervaren.

Deze inzichten en het proces van genezing hebben mijn visie op ziekten en ziek zijn veranderd. Disbalans in welke vorm dan ook, heeft ons altijd iets te vertellen. Het gaat over bewustwording van de (samen)werking van lichaam, geest en ziel.

Als we ons lichaam zien als voertuig van onze ziel, kunnen we bacteriën en virussen beschouwen als een schoonmaakploeg, een zelfreinigend systeem. Om ons te helpen op te ruimen wat we niet meer nodig hebben. Dat geldt ook voor andere klachten die je lichaam laat voelen. Ze fungeren bij wijze van spreken als waarschuwingslampjes op ons dashbord.

Als we dit begrijpen, wordt ook duidelijk dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze eigen gezondheid. Dat niemand anders jou kan beschermen. En vice versa. Door elkaar bewust te maken van waar we zelf toe in staat zijn, kunnen we elkaar helpen en ondersteunen.

Hoe mooi is het als wij ons herinneren en bewust worden dat ons lichaam niet een vijand is waartegen gevochten moet worden. Maar dat het een prachtig en liefdevol voertuig is, dat ons een heel leven lang door dik en dun beschermt en draagt. Durf jij daarop te vertrouwen?

Liefs, Rachèl